کودکی با یک راکت تنیس خواهر فدرر در مورد کودکی او حرفهای جالبی می زند: “راجر از ۶ سالگی پای مسابقات بزرگ تنیس استرالیا و ویمبلدون می نشست و همین علاقه باعث شد تا پدر در ۸ سالگی او را در مدرسه تنیس ثبت نام کند. هنگامی که او ۱۰ ساله بود ، همه مردم شهر با هیجان از بازی خوب او در زمین تنیس حرف میزدند. زمانیکه هم سن و سالان خود را با ضربات دیدنی راکت شکست می داد، حریفانش را در آغوش می گرفت و به آنها می گفت : شما دفعه بعد مرا خواهید برد. راجر با جدیت کامل به پیشرفت در این ورزش نائل شد و حالا خوشحالم که او یک نام بزرگ و ستاره در این ورزش است. ” راجر در ابتدا فوتبال را هم در کنار تنیس دنبال می کرد، اما بعد از مدتی با رها کردن فوتبال تمرکز خود را روی تنیس گذاشت و در ۱۳ سالگی با ترک زادگاهش برای تحصیل در آکادمی حرفه ای تنیس سوئیس عازم زوریخ شد.

او با پیروزی برابر آقاسی تبدیل به مرد اول تنیس جهان شد و همه رقبایش را کنار زد. اگرچه یکی از جوان ترینهای تنیس است، اما در برابر قهرمانی مثل پیت سمپراس با اعتماد به نفس بالا پیروز شد. عمده موفقیتهایش را مرهون هوش و زیرکی اش در زمین بازی است و همین زیرکی برایش چهار عنوان گرند اسلم را به ارمغان آورد. به عقیده بسیاری از کارشناسان تنیس جهان او تا قبل از آنکه دوران حرفه ایش به سر برسد می تواند به افتخاراتی بزرگتر نیز دست پیدا کند.